Woonmilieu, leefstijl en levensloop

Lange tijd hebben demografische en sociaal-economische factoren als leidraad gediend bij de inrichting van woonmilieus. De opvatting dat deze factoren alleen niet Ianger adequaat zijn om woonwensen te voorspellen, wint steeds meer terrein. Met name culturele trends zouden een herbezinning op de inrichting van onze woonmilieus wenselijk maken. Velen zoeken bet antwoord in het creëren van woonmilieus die beter zijn afgestemd op de toenemende diversiteit in leefstijlen. In dit essay wordt een andere weg bewandeld. Na betoogd te hebben dat het Ieefstijlconcept een te zwakke basis vormt voor de inrichting van woonmilieus, wordt het levensloopperspectief gekozen als uitgangspunt voor de programmering van een woonmilieu. Dit concept is robuuster dan het leefstijlenconcept en biedt daarmee een betere basis voor lange termijn investeringen in de gebouwde omgeving. Allereerst zal ingegaan worden op de begrippen 'leefstijl' en 'levensIoop'. Vervolgens staan we stil bij de karakteristieken van een woonmilieu. Het betreft een multi-dimensioneel concept waarbij naast fysieke, functionele en sociale dimensies ook de culturele en institutionele dimensies een rol spelen. Vervolgens zullen de contouren van een levensloopbestendig woonmilieu geschetst worden. Dit betreft een woonmilieu dat bewoners in verschillende fasen van hun leven keuzemogelijkheden biedt en dat de gewenste combinaties van en transities tussen activiteiten faciliteert. Tot slot zal ingegaan worden op de implicaties van het levensloopconcept voor een woningcorporatie.