(Re)constructie van plekken als strategie voor community building.

Onvrede over de woonsituatie lijkt in Nederland vooral te wijten te zijn aan een gebrek aan binding, woonassertiviteit en gemeenschapsgevoel. Woonvoorkeuren gaan tegenwoordig uit naar ofwel centrum-stedelijke, ofwel buitenstedelijke locaties. Hierdoor neemt de druk op de landelijke ruimte sterk toe, terwijl tegelijk een 'kwalitatieve woningnood' blijft bestaan. Misschien wordt een meer algemene onvrede wel afgewenteld op tekortkomingen in het woondomein, terwijl die algemeen gevoelde onvrede in de praktijk ook veroorzaakt wordt door veranderende perceptie. Zo leidt welvaartsstijging en een hedonistische cultuur tot de ervaring van verminderde leefbaarheid in steden en een algemene lacune in zingeving. Toch duiden maatschappelijke problemen als segregatie, vandalisme, eenzaamheid en geweld op een inzakkend sociaal kapitaal en verminderde betrokkenheid. Binding heeft verschillende dimensies; in deze bijdrage worden 'place attachment', 'sense of community', 'sense of place' en 'place identity' besproken. De creatie van plaatsen waaraan men zich hecht, 'plekken', spelen een rol in de hedendaagse maatschappelijk problematiek. Plaatsen die een afgebakende entiteit vormen, esthetische waardering krijgen en associaties met natuur oproepen, kunnen bijdragen aan 'place attachment