Trekspanningen loodrecht op de vezel in de bisschopsmuts van volwandige, niet-prismatische, gelamineerde houten drie scharnier spanten

Voor de overkapping van bouwwerken als maneges, werkplaatsen en stallen wordt regelmatig gebruik gemaakt van volwandige, niet-prismatische, geknikte, gelamineerd houten driescharnierspanten, waarbij spantbeen en spantregel verbonden zijn door een tussenblok, welke bisschopsmuts wordt genoemd. Deze bisschopsmuts is door middel van volle doorsnede vingerlassen met spantbeen en spantregel verbonden, en heeft als doel om de hoek tussen de vezels van de vingerlas en de spantdelen te halveren. Bij een belastingcombinatie met windzuiging treedt bij gangbare dakhellingen als 15 tot 25° in de geknikte hoek van het driescharnierspant een openbuigend moment op dat maatgevend kan zijn voor de dimensionering. Bij dit openbuigend moment ontstaan trekspanningen loodrecht op de vezel, waartegen hout zeer slecht bestand is. Ter bepaling van de grootte van de maximale trekspanning loodrecht op de vezel in een geknikte hoek met bisschopsmuts, zijn twee benaderingsrichtlijnen beschikbaar, één voor een driescharnierspant [1], en één voor een qua geometrie vergelijkbare zadeldakligger [2], beide met ingelijmde bisschopsmuts . Deze benaderingsrichtlijnen zijn tot dusverre niet vergeleken met resultaten van simulaties met een eindig elementenpakket.