Abstract
Om chondrosarcomen te behandelen moet de cortex van het bot (zoals het femur) opengemaakt worden.
Hiertoe wordt een luikje gemaakt met een oscillerende zaag of een frees. Dan wordt het sarcoom verwijderd door middel van een curettage. Vervolgens wordt het gat weer dichtgemaakt. Indien mogelijk met gebruikmaking van het biomateriaal van het gezaagde luikje.
Het probleem bij de huidige methode zijn de piekspanningen die in de hoeken van het gemaakte (rechthoekige) gat optreden met in extreme gevallen postoperatieve breuken als gevolg. Het vraagt veel vaardigheid van de chirurg om extreme piekspanningen in de opening te voorkomen.
Onderzoek heeft aangetoond (Clark, 1977) (Dijkstra, 1997) dat een ovaal gat een evenrediger spanningsverloop geeft zonder extreme piekspanningen. Deze vorm kent dan nog steeds een goede werkopening (Field-of View).
Voor het herstel van de patiënt is het beter wanneer de spleet tussen gat en botluikje zeer smal is. Er is dan minder botaangroei nodig.
Er is een hulpmiddel gewenst waarmee:
• Op eenvoudige wijze ovale gaten in een humaan femur te maken zijn;
• Geen piekspanningen ontstaan;
• Een terugplaatsbaar luikje overblijft;
• De spleet tussen gat en teruggeplaatst luikje minimaal is.
Voor dit doel hebben we een ovale-gatenboor ontwikkeld.
Dit is een hulpstuk dat op elke reguliere chirurgische boor met een Jacobsklauw geplaatst kan worden.
Een getand zaagblaadje van 0,1 mm roestvaststaal dat in een ovaalvorm geforceerd wordt zaagt een ovaal botluikje uit het femur. Dit luikje kan teruggeplaatst worden in het gemaakte gat.
Met dit hulpstuk zijn testen uitgevoerd en is het gelukt om ovale gaten in een vers kadaverfemur te maken en een ovaal luikje terug te plaatsen. De luikjes sloten nauw aan op het gemaakte gat.
De ovale-gatenboor is nog niet klinisch toepasbaar.
Het zaagproces is nog niet betrouwbaar. Het zaagblaadje slipt teveel op de aandrijving.
Tevens blijven nog spanen van het zaagje achter in het operatiegebied. Dit kan bij klinisch gebruik resulteren in inflammatie en infectie.
Verder onderzoek is nodig om het zagen met de ovale-gatenboor betrouwbaar en veilig te maken.
We zoeken momenteel naar partijen met wie we deze ontwikkeling kunnen voortzetten.
Hiertoe wordt een luikje gemaakt met een oscillerende zaag of een frees. Dan wordt het sarcoom verwijderd door middel van een curettage. Vervolgens wordt het gat weer dichtgemaakt. Indien mogelijk met gebruikmaking van het biomateriaal van het gezaagde luikje.
Het probleem bij de huidige methode zijn de piekspanningen die in de hoeken van het gemaakte (rechthoekige) gat optreden met in extreme gevallen postoperatieve breuken als gevolg. Het vraagt veel vaardigheid van de chirurg om extreme piekspanningen in de opening te voorkomen.
Onderzoek heeft aangetoond (Clark, 1977) (Dijkstra, 1997) dat een ovaal gat een evenrediger spanningsverloop geeft zonder extreme piekspanningen. Deze vorm kent dan nog steeds een goede werkopening (Field-of View).
Voor het herstel van de patiënt is het beter wanneer de spleet tussen gat en botluikje zeer smal is. Er is dan minder botaangroei nodig.
Er is een hulpmiddel gewenst waarmee:
• Op eenvoudige wijze ovale gaten in een humaan femur te maken zijn;
• Geen piekspanningen ontstaan;
• Een terugplaatsbaar luikje overblijft;
• De spleet tussen gat en teruggeplaatst luikje minimaal is.
Voor dit doel hebben we een ovale-gatenboor ontwikkeld.
Dit is een hulpstuk dat op elke reguliere chirurgische boor met een Jacobsklauw geplaatst kan worden.
Een getand zaagblaadje van 0,1 mm roestvaststaal dat in een ovaalvorm geforceerd wordt zaagt een ovaal botluikje uit het femur. Dit luikje kan teruggeplaatst worden in het gemaakte gat.
Met dit hulpstuk zijn testen uitgevoerd en is het gelukt om ovale gaten in een vers kadaverfemur te maken en een ovaal luikje terug te plaatsen. De luikjes sloten nauw aan op het gemaakte gat.
De ovale-gatenboor is nog niet klinisch toepasbaar.
Het zaagproces is nog niet betrouwbaar. Het zaagblaadje slipt teveel op de aandrijving.
Tevens blijven nog spanen van het zaagje achter in het operatiegebied. Dit kan bij klinisch gebruik resulteren in inflammatie en infectie.
Verder onderzoek is nodig om het zagen met de ovale-gatenboor betrouwbaar en veilig te maken.
We zoeken momenteel naar partijen met wie we deze ontwikkeling kunnen voortzetten.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Supervisors/Advisors |
|
| Award date | 14 Sept 2016 |
| Place of Publication | Eindhoven |
| Publisher | |
| Publication status | Published - 14 Sept 2016 |