Abstract
Het omgekeerde dak, vooral als systeem voor het groene dak, staat de laatste tijd
behoorlijk in de belangstelling. Dat heeft verschillende oorzaken. Enerzijds neemt de toepassing van vegetatiedaken in allerlei vormen eindelijk toe, waardoor er ook steeds kritischer wordt gekeken naar de bouwtechnische en bouwfysische opbouw. Aan de andere kant speelt de harmonisatie van Enropese normen in EN ISO 6946, waarbij onder meer getracht wordt eenheid te brengen in de wijze waarop in de verschillende landen de invloed van vocht in rekening wordt gebracht. Bij het omgekeerde dak zijn er meerdere invloeden. Allereerst is er het risico van cumulatieve inwendige condensatie, waardoor de warmteweerstand in de loop der jaren geleidelijk afneemt. Maar bovendien is er juist bij omgekeerde daken een grotere invloed van afstromend water onder de isolatie op het warmte verlies. Tenslotte is er ook nog de invloed van (verplichte) nieuwe blaasmiddelen op de vochtopname en trouwens ook op de warmtegeleidingscoëfficiënt.
Original language | English |
---|---|
Pages (from-to) | 41-43 |
Number of pages | 3 |
Journal | Dakenraad |
Volume | 12 |
Issue number | 65 |
Publication status | Published - 2005 |