Abstract
Met de term extrusie wordt een uitgebreide categorie van plastische bewerkingsprocessen aangeduid. Een belangrijke variant hiervan is achterwaartse hulsextrusie (of slagextrusie). In dit artikel worden enkele aspecten van modellering voor dit massief-omvormproces beschreven. Tevens zullen de beschikbare methoden van procesmodellering worden behandeld. Speciale aandacht gaat hierbij uit naar de bovengrensmodellen. Zo blijkt elk van de gepresenteerde modellen een eigen geldigheidsgebied te hebben. Een verdere toepassing betreft de modellering uit oogpunt van het deformatievermogen; de zogenaamde materiaalductiliteit. Als basis hiervoor dient een analytisch model. Hrt ductiel falen van een werkstukmateriaal is experimenteel bepaald en is vastgelegd in zogenaamde faalkrommen. Vanuit een confrontatie van het model met de experimentele gegevens, aangevuld met extrusieproeven, kan informatie worden verkregen over deze procesgrens.
| Original language | English |
|---|---|
| Pages (from-to) | 4-8 |
| Number of pages | 5 |
| Journal | Materialen |
| Issue number | 1 |
| Publication status | Published - 1993 |