Kwantificering flexibiliteit van gebouwconstructies

Voor de uiteindelijke levensduur van een gebouw blijkt steeds vaker dat de zogenaamde functionele gebruiksduur in plaats van de technische levensduur doorslaggevend is. Dit komt doordat eisen die gebruikers aan hun gebouw stellen, steeds vaker en sneller veranderen. Om in te spelen op onzekerheden ten aanzien van toekomstige gebruikerseisen, kan Flexibiliteit als ontwerpstrategie worden ingezet. Een moeilijkheid van Flexibiliteit als antwoord op toekomstige ontwikkelingen, is de onduidelijkheid van het begrip. Iedereen verstaat er iets anders onder, en het begrip is onderhevig aan erosie. Om een betere en duurzamere invulling te geven aan de prestatie-eisen op het gebied van bruikbaarheid, is het noodzakelijk dat flexibiliteit nauwkeurig wordt gedefinieerd. In dit artikel wordt het kader gegeven voor het ontwikkelen van een methode om constructieve flexibiliteit te evalueren en te kwantificeren, zodat Flexibiliteit als designtool kan worden gebruikt voor nieuw te ontwerpen gebouwen, en voor de beoordeling van bestaande gebouwen in het kader van hergebruik en/of renovatie.