Abstract
Het stabiliteitsprobleem in de hemelmechanica van het zonnestelsel stelt de vraag of de planeten hun huidige regelmatige banen om de zon zullen voortzetten in de verre toekomst. Op een kleine storing na beschrijven de huidige planeetbanen Keplerse ellipsen. Deze storing zou ten gevolge van de interacties tussen de planeten kunnen groeien. Op de lange duur zou deze zelfs zo groot kunnen worden dat ze op onregelmatige wijze gaan bewegen. Hierdoor zouden planeten het zonnestelsel kunnen verlaten of onderling kunnen botsen. Bestaat er een ondrliggende wiskundige theorie die de stabiliteit kan garanderen? Thomas de Jong beschouwt een sterk versimpeld model van het zonnestelsel en laat schetsmatig zien dat door toepassing van de theorie van Kolmogorov, Arnold en Moser (KAM-theorie) er condities gegeven kunnen worden voor de stabiliteit van de planeetbanen. Vervolgens bekijkt hij of ons zonnestelsel aan deze voorwaarden voldoet.
Original language | Dutch |
---|---|
Pages (from-to) | 259-262 |
Journal | Nieuw Archief voor Wiskunde |
Volume | 5/14 |
Issue number | 4 |
Publication status | Published - 2013 |