Het Nederlandse tuinhuis

M.R. Jong, de

Research output: Chapter in Book/Report/Conference proceedingChapterPopular

Abstract

Na de hoogbouwgolf uit de jaren '60/70 met vrijstaande open schijven in het groen, kenmerkt het hedendaagse stedelijk landschap zich door laagbouw als constructie voor een groen-rood geblokt tapijt. In dit fijnmazig landschap, dat zich soms eindeloos in infrastructuur, bouwblokken, huizen en percelen lijkt te verdelen en te ordenen, is alles tot in detail ontworpen door architecten. Enige ruimte om van deze planmatigheid af te wijken of hier op een andere manier op in te spelen lijkt niet te bestaan. Desondanks vindt een opmerkelijke woekering plaats, een 'vernacular' in het stedelijk landschap, die resistent is tegen het modernistisch architectonisch ontwerpen. Het tuinhuis is namelijk, enkele uitzonderingen daargelaten, een opmerkelijk verschijnsel dat zich op grote schaal aan deze wetmatigheid onttrekt. Deze constatering kan daarom gezien worden als architectonische wildgroei in de achtertuin, die zich desondanks architectonisch gezien eenvoudig laat categoriseren en ontleden. De case is naar aanleiding van het seminar Urban Tectonics II onderzocht en beschreven. Het essay gaat achtereenvolgens in op de aanwezigheid, herkomst, geschiedenis en tektoniek van dit fenomeen.
Original languageDutch
Title of host publicationUrban tectonics / bew. door G. Wallis-de Vries
Place of PublicationEindhoven
PublisherTechnische Universiteit Eindhoven
Pages63-73
ISBN (Print)978-90-386-3144-8
Publication statusPublished - 2009

Publication series

NameSeminarch
Volume1

Cite this