De dubbele paradox van de Iraanse energiesector

In Iran bestaat wat betreft de energievoorziening een paradoxale situatie. Het land is, na Saoedi-Arabië, de tweede olieproducent van de OPEC-landen en de vierde grootste olie-exporteur ter wereld. Iran heeft verder, na Rusland, de grootse aardgasreserve. Onder meer door te weinig raffinagecapaciteit en een sterk stijgende binnenlandse consumptie moet Teheran echter veertig procent van zijn olieproducten invoeren. Kernenergie, dat de situatie kan verbeteren, levert een bijdrage aan de problemen, omdat de regering geen opening van zaken wil geven over de uraniumverrijking. Dit artikel onderzoekt hoe deze situatie kon ontstaan. Kernpunten hierbij zijn de rol en invloed van de olie- en gasproductie in de Iraanse maatschappij en het effect van de internationale sancties. Bijzondere aandacht is er voor de rol van kernenergie in Teherans energiepolitiek.